Antalya'da

Yağmur Ece ile yolculuğumuz 16 Nisan Perşembe günü, saat 4:45 civarı evden çıkışımız ile başladı. Samsun'a kadar Yece arabada uyudu ama saat 11:50 gibi Antalya'ya inip, arabaya bininceye kadar tekrar uyumadı. İstanbul aktarma sırasında uçak değiştirmek için SG havaalanına iniceğimizi sanıyordum ve tüm yolculuk planını ona göre yapmıştım. Sam-İst arası uyumasa bile SG de uyutacağımdan emindim, pusetide sırf bu aktarma için uçağın altına almıştım. Ama Sun Air, THY gibi yapmadı ve Antalya yolcularını uçaktan indirmedi. İkmal ve bakım sırasında uçakta bekledik, Yece bu sırada aktarma ve hareketlilik yüzünden yine uyumadı. Bu sırada rötarı haber vermek için babayı ve anneanneyi arayamadık. Bu sırada ihmal ettiğim şey ise Yece'nin çantasını yanıma almamak oldu. Antalya'ya kadar Yece' yi yanımızda oturan teyzenin yardımlarıya oyaladık. Canım kızım bütün sıkılmasına ve uykusuzluğuna rağmen yinede çok dşrayetliydi her zaman ki gibi :) Ama uçağın inmesi ile beraber avazı çıktığı kadar bağırarak ağlamaya başladı bu bizi uçaktan inen ilk yolcular yapmaya yetti :) Akıllı kızım nerede ne zaman ağlaması gerektiğini iyi biliyor :) Bütün huysuzluğuna rağmen yolcuların ilgisini sempatisini çekmeyi başardı yine de.

Uçaktan inerken ağlamayı kesen Yece anneanne, büyük teyze ve enişteye boş gözlerle bakıyordu, yüreği uykuya dalmıştı bile kuzumun :) Arabaya binerbinmezde uykuya daldı, gece 1-2 sefer uyanıp uyumalar dışında da uyanmadı.

Arkası yarın ;)